Kovalamaca

Hava çok sıkcatı.Kirk elinde MErlin dondurmacısından aldığı dondurmayla etrafta dolaşıyordu.Dondurmaya bakarak "iyiki bunu almışım" dedi kendi kendine.Bu yaz sıcağında onu serinleten çok az yiyecek vardı.Dondurmasını kaşıklamaya devam ederke yürüyordu.Etrafın kalabalık olması onu çok rahatsız etmişti.Arada bir cadılara büyücülere omuzu çarpıp dengesi bozuluyordu.Herr seferinde özür dilemesine rağmen onu duyan yoktu.Sokakta yürüken bir çocuğun ağlama sesini duydu.Çocuk Kirk'ü gösteriyordu.Anlaşılan o da dondurma istiyordu.Annesi onu susturmaya çalıştıkça çocuk daha fazla ağlıyordu.Kirk çocuğa baktı.Elindeki dondurmaya baktı belkide ona vermeliydi ama bu onun görevi değildi.Kirk kendi kendine biraz düşündükten sonra dondurmasını yiyerek devam etmeye karar verdi.Çocuğun ağlaşıyı aklında çıkmıyordu.Keşke geri dönüp dondurmamı verseydim diye düşündü ama yürümeye devam etti.Kitapevinede uğramaya kara vermişti.Yakındaki ara sokağı görünce oradan geçmenin yolu kısaltıcağını düşündü ve ara sokağa saptı.Ara sokakta yürürken bir çok evin yanından geçiyordu.Sokağın sonuna gelince yol yine ikiye ayrıldı.Bu sırada duvara bir gölge düşmüştü.Kirk korku dolu gözlerle gölgeyi süzdü.Gölge büyük bir köpeğin gölgesine benziyordu.Büyük köpek tasmasıyla bir yere bağlı olduğu belliydi.Köpek tasmadan kurtulup havlamaya başlıyınca Kirk hızla koşmaya başladı.Nereye koştuğu hakkında hiç bir fikri yoktu.Bir kaç sokağa sapmasına rağmen köpeği atlatamamıştı.Köpekle aralarındaki fark gidikçe azalıyordu.Kirk bunu köpeğin sesinden anlayabiliryordu.Bir sokağa daha saptığında kocaman bir malikane gördü.Malikane baklımlıydı ve güzel gözüküyordu.malikaneye bakarak koşarken bir şeye çarparak yere düştü.Çarpmanın sesi beyninde yankılanıyordu.Neye çarptığını anlayamadan ayağa kalktı"Özür dilerim" dedi.Karşısında direği görünce şarşımasına rağmen kendini toparlamaya çalıştıı.Koşmaya hazırlandı ama başı hala acıdığından koşmak için hali kalmamıştı soluk soluğa ne yapacağını düşünmeye başladı.

out=gelecek var

Ofelya bütün gün dolaşmıştı. Yaz tatilinin tadını çıkarmaya çalışıyordu. Sonunda bir ağacın altındaki banka oturdu. Gölge ona iyi gelmişti. Kitabını çıkardı ve okumaya başladı. Biraz dinlenmekte yarar vardı. O sırada koşan bir çocuk gördü. Köpekten kaçıyordu. Tam ayağa kalkacaktıki direğe çarptığını görünce gözlerini yumdu. Çocuğa daha dikkatle baktı ve hızla ayağa kalkarak koşmaya başladı. "Yanlış mı gördüm, yoksa o Kirk miydi?" dedi kendi kendine. Ona yaklaştığında arkasından bağırdı. "Hey! Kirk..."

Kirk malikaneye tırmanmanın mantıklı olacağını düşünerek "Gel kocaman bir köpek var peşimde " diye bağırdı ve malikanenin duavarından bahçesine atladı.Dışarıdan daha küçük göürünen malikane içeriden çok büyük görünüyordu.Ofelya'nın duvardan atlamasını beklerken etrafa bakıyordu.Çok fazla çicek vardı ve çok güzel görünüyordu yukarıda ise şatoya benzer bir malikane duruyordu."Acaba burası kime ait " dedi kendi kendine ve etrafa bakınmaya başladı.Elindeki dondurma kaşığını diğer eline doğru götürdüğünde elinde dondurmasının olmadığını farketti.[color=green]"ÇArpışma sırasında düşürmüş olmalıyım"[/color] diye düşündü ve çimenlere uznadı.

Ofelya'nın sesini duyan Kirk "Gel kocaman bir köpek var peşimde " diyerek malikanenin bahçesine atlamıştı. Ofelya geriye baktı. "Köpek ?" Demin onu kovalayan köpek artık peşinden gelmiyordu. Kirk'e döndü. Artık malikanenin içindeydi. Onu yalnız bırakmamak için duvardan bahçeye atladı . Yanına geldiğine yere çömeldi. "Kirk köpek peşinden gelmiyor." dedi ona bakarak.